​Nalewki są alkoholem niezwykle popularnym. Nie wszystkie smaki są jednak tak proste i oczywiste. Kiedy zaczynałem swoją przygodę z robieniem własnych nalewek, chciałem rozpocząć od czegoś ciekawego i niespotykanego. W tym właśnie okresie, czytając na ten temat, znalazłem artykuł w magazynie Kukbuk, w którym to człowiek zajmujący się tworzeniem nalewek od dłuższego czasu, podzielił się z czytelnikami kilkoma przydatnymi radami. To właśnie ten artykuł zainspirował mnie do tego, aby moja pierwsza nalewka miała smak pomarańczowo-kawowy. Połączenie to jako jedno z nielicznych wydało mi się niezwykle ciekawe i smaczne.

Składniki:

250 ml spirytusu

250 g cukru

250 ml wody

4 niezbyt duże pomarańcze

Kilkadziesiąt całych ziaren kawy

Jak zrobiłem nalewkę?

W garnku doprowadziłem wodę do wrzenia, ściągnąłem z palnika i dodałem cukier. Po rozpuszczeniu odstawiłem całość do ostygnięcia i tym samym stworzyłem swój własny syrop klonowy, bez żadnych chemicznych dodatków.

Naciąłem owoce pomarańczy po kilkadziesiąt razy, uprzednio dokładnie je myjąc, aby do środka owocu czy też później już samej nalewki nie dostały się żadne bakterie.

Do każdego stworzonego przeze mnie nacięcia włożyłem jedno ziarno kawy, pilnując, aby nic z pomarańczy nie wystawało. Tak przygotowane pomarańcze włożyłem do przygotowanego wcześniej słoika.

Do syropu klonowego, który zdążył już ostygnąć, dodałem spirytus i wszystko razem wymieszałem. To, co powstało, dodałem do słoika, w którym znajdowały się pomarańcze (owoce muszą być całkowicie przykryte mieszanką syropu klonowego i spirytusu)

Zakręciłem słoik bardzo mocno i postawiłem na półce na około dwadzieścia dni.

Po dwudziestu dniach przelałem nalewkę do ozdobnych butelek.

Część butelek rozdałem w prezentach – czy to na święta, czy urodziny. To, co zostawiłem dla siebie, kosztowane jest na każdej imprezie rodzinnej. Nalewka wyszła wprost obłędnie, dlatego z bólem serca muszę stwierdzić, że nie postoi ona w mojej spiżarni zbyt długo.